Melbourne en Great Ocean Road

Dag lieve mensen,

Mijn laatste blog schreef ik precies een week geleden, en er is alweer zoveel gebeurd. Na een korte werk week, ben ik vrijdag met drie andere huisgenootjes aan mijn volgende trip begonnen: Melbourne en de Great Ocean Road. Alvast mijn excuses voor de lengte van het verslag, want het gaat aardig lang worden.

Na een taxi hebben genomen naar het vliegveld, gingen we om negen uur in de ochtend de lucht in. Het is maar een uurtje vliegen naar Melbourne, dus om elf uur waren we al gesetteld in het hostel. Dit hostel was echt perfect, en na heel veel viesigheid in ons studentenhuis in Sydney, is het super fijn om in een schoon huis te slapen waar alles goed onderhouden is. Toen we onze spullen gedumpt hadden, zijn we de stad in gegaan. Voor de mensen die bekend zijn in Melbourne, het hostel zat in de wijk South Yarra. Na 15 minuten met de metro kwamen we aan op een van de hoogtepunten in Melbourne 'Flinder Street Station'. Allerlei eerste indrukken natuurlijk, met als eerste: wat is het anders dan Sydney zeg! Ten eerste, veel meer oudere gebouwen, relatief veel laagbouw en de mensen zijn veel alternatiever dan in Sydney. Wel eventjes wennen. Tegenover het station was een super groot centra voor alle toeristen die vragen hadden. Hier hebben we eventjes rond gegeken, en toen hebben we besloten om als ultra toeristen toch maar de Hop On - Hop Off bus te nemen, aangezien we maar een hele dag in Melbourne hadden. Helaas was het weer niet top, maar toch zijn we boven in buiten gaan zitten en hebben we ontzettend gelachen met z'n vieren. De tour was eigenlijk echt af te raden, maar het was erg gezellig. Ook hebben we toen wel een betere indruk gekregen van de stad zelf en hebben we natuurlijk veel hoogtepunten gezien.

Toen was het zo ver, op naar St. Albans. Voor de mensen die dit niet weten, hier hebben mijn opa en oma, moeder en mijn twee ooms gewoond vroeger. Het was maar 20 minuten met de trein vanaf Flinder Street Station, en we kwamen dus nog in het licht aan. Ik was serieus zelfs een beetje zenuwachtig, want dit stond al jaren lang op mijn lijstje om te doen. De eerste indruk van het kleine stadje was 'dit is een typisch klein dorpje, waar vrij veel buitenlanders wonen'. Met de taxi vanaf het station, kwamen we dan aan op Cowper Avenue. Ik was helemaal enthousiast en ik heb denk ik wel driehonderd foto's gemaakt van het huis, het dak, de brievenbus, de stoelen voor het huis, en allerlei nogal onzinnige dingen. De drie huisgenootjes met wie ik was, waren heel geduldig en dus vonden ze het allemaal prima als ze nog eventjes een foto moesten maken van mij. Wat een ervaring zeg. Ik vind het nog steeds echt zo erg bijzonder dat ik daar gewoon geweest ben. Wat een ervaring!

Toen we eenmaal terug waren in de stad, zijn we een hapje gaan eten en vroeg naar bed gegaan. Dit omdat we de volgende dag al om zes (!!!) uur op moesten, om de tour te beginnen die we op zaterdag en zondag hebben gedaan. Om kwart voor zeven zijn we snel een koffie gaan halen, en natuurlijk hadden we toen de bus gemist. Wij snel de organisatie bellen en een half uur daarna waren we onderweg. Samen met 20 andere studenten/backpackers/mensen die met pensioen waren hebben we ontzettend veel dingen gezien en gedaan. De Great Ocean Road is eigenlijk gewoon een snelweg, die voor een groot deel tussen Melbourne en Adelaide is, langs de kust. Ontzettend mooie kustlijnen gezien, en natuurlijk alle hoogtepunten van deze weg. Dit begon bij een monument van slachtofers van de eerste wereldoorlog, wat officieel ook de opening is van de Great Ocean Road. Daarna zijn we door gereden naar een pier, met een ontzettend mooi uitzicht. Vervolgens zijn we gestopt bij Otway Rainforest. Wat een andere wereld dan. Binnen vijf minuten rijden van het strand waren we in een tropisch regenwoud met hele dikke bomen. Hier hebben we een tour gehad en ontzettend gelachen met de rest. Ik denk dat het kwam door de schone lucht, want Jorinde, Iris, Melvin en ik hebben echt de slappe lach gehad toen de gids weer begon over een boom. Het was echt ontzettend mooi om daar te lopen, en ook dat kan ik dus van mijn lijstje halen.

Rond lunch tijd zijn we gestopt in Apollo Bay, waar we een lunch hebben gekregen. Dit allemaal was geregeld door de tour, wat super fijn was. Apollo Bay is een schattig kust plaatsje wat leeft op de toeristen. Ook hebben we hier een trui gekocht waar heel groot Apollo Bay op stond. Dit omdat wij allemaal maar korte broekjes en t-shirts hadden meegenomen, maar het was maar 20 graden. Ja, maar 20 graden. Je bent zo snel gewend aan de tempratuur dat we het de hele dag koud hebben gehad.

Vervolgens, na een aantal andere stops, zijn we naar de 12 Apostels gegaan. En wat is dit adembenemend mooi zeg. Dit zijn ontzettend grote stenen die in het water liggen, naast de kust. Leuk om te weten, eerste heette de 12 apostellen niet zo, en, het zijn ook nooit 12 stenen geweest. Het waren er negen, maar een aantal jaar geleden is er een steen ingestort. De naam hebben ze veranderd zodat ze meer toeristen kregen. En dat is ze gelukt. Samen met Jorinde ben ik met de helikopter (!!!) over de 12 Apostels, Loch Ard George en de 'London Bridge' gevlogen. Wat een ervaring zeg! We hebben helemaal niet in de (lange) rij hoeven te staan, omdat we met z’n tween waren.Ontzettend gaaf. Natuurlijk hadden wij weer het geluk dat we voorin mochten zitten, waardoor we alles nog veel beter konden zien. Later zijn we ook nog met de bus langs alle plaatsen gegaan waar we overheen gevlogen waren, zodat we het nog een keer konden zien. Maar vanuit de helicopter is het allemaal wel wat spectaculairder en ik ben ontzettend blij dat ik dit gedaan heb.

Vervolgens zijn we door gereden naar een plaats waar allerlei wilde koala's, kangaroos en vogels zaten. Ontzettend mooi om te zien, maar natuurlijk waren we nog helemaal in trance van de helikopter vlucht en is dat wel echt het hoogtepunt van de dag.

Na allerlei andere dingen gezien te hebben, zijn we rond zes uur gaan rijden naar het noorden. De outback in. Ook dit is een ontzettend gave ervaring. In de paar uur dat we gereden hebben, zijn we maar een paar huisjes tegengekomen. Ook moesten we vaak op de rem. Kangaroos, overstekende koala's en zelfs dingo's liepen allemaal op de weg. Toen we aankwamen bij het hostel (lees boerderij) waren we zo moe dat we gelijk zijn gaan slapen.

De wekker stond weer erg vroeg, en na het ontbijt zijn we naar een kangaroo plaats geweest waar honderden kangaroo's aan het eten waren. Super gaaf! Daarna zijn we naar 'Grampians National Park' geweest. Misschien zegt de naam jullie wel iets, dit park is namelijk in 2005 voor 2/3e helemaal afgebrand. Zelfs dit jaar, in Januari, was er een bosbrand. Het was erg indrukwekkend om te zien, maar ook heel eng. Het deed me denken aan het gedeelte van de film The Lion King waar ze niet mochten komen, het deel van Scar, weten jullie wel? Dit park staat ook bekend vanwege Halls Gap- een ontzettend mooi uitzicht over de hele vallei, maar hier moest je wel even voor lopen. Na nog een paar mooie stops in het park zijn we door gegaan naar het Aborginal Cultural Centre, wat ook ontzettend gaaf was om te zien. Na een uur rond gelopen te hebben, informatie hebben opgedaan, zijn we weer verder gegaan naar een klein dorpje voor onze lunch. Je kijkt wel heel anders naar de cultuur van de aboriginals en de invloeden die Europa heeft gehad op het land.

Vervolgens zijn we naar een wijn proeverij gegaan, in het plaatsje Great Western. Erg leuk om die Australische wijn te proeven in een van de bekendste wijn streken van Australie, Yarra Valley. Na deze wijnproeverij zijn we weer richting Melbourne gereden. Maar, natuurlijk, met een paar stops. Een daarvan was Ararat, een dorpje wat bekend staat om het winnen van de prijs 'de meeste dikke mensen in een dorp'. Dit is ook echt waar, de mensen die ik gezien heb waren allemaal veel te zwaar.

Rond een uur of zeven kwamen we weer aan in hetzeflde hostel, en hebben we een heerlijke douche genomen. Het plan was om lekker een hapje te gaan eten ergens, maar we waren allemaal zo ontzettend moe dat we lekker op onze kamer gekletst hadden.

Maandag zijn we, na weer vroeg opstaan en een ontbijt in het hostel naar St.Kilda gegaan, met de ouderwetse Melbourne tram. Erg leuk om daarin gezeten te hebben. In St.Kilda zelf was een evenement gaande, en dus was het super druk. St. Kilda is het Bondi Beach van Sydney, met allerlei leuke kroegjes en restaurants. Erg leuk om ook daar geweest te zijn, omdat mijn moeder hier vroeger ook veel is geweest. Helaas regende het de hele dag, maar toch zijn we naar een strand-tentje gegaan om lekker wat te lunchen. Daarna moesten we helaas naar het vliegveld omdat het echte leven weer op ons stond te wachten; stage lopen!

Conclusie: wat een ontzettend gaaf weekend heb ik weer gehad zeg. Ook leuk om te weten. De Sydney en de Melbourne mensen mogen elkaar niet echt, ze noemen zichzelf dan ook Team Sydney of Team Melbourne. Ik heb nog niet besloten wat ik ben, maar omdat ik in Sydney woon denk ik toch dat ik meer neig naar team Sydney (sorry opa en oma!!!)

Nu zit mijn eerste werkdag er alweer op, en deze week heb ik natuurlijk maar een kort weekje. De komende paar weken worden rustig: natuurlijk veel stage lopen en relaxen. Sorry voor het veel-ste-lange verslag, maar zo zijn jullie toch een beetje bij me!

Heel veel liefs,

Emma