Bamos a la playa

Dag trouwe lezers,

Allereerst mijn excuses voor het feit dat ik alweer een maand niks heb geschreven. Een maand. De tijd gaat zo snel hier! Echt elke dag bedenk ik me wel weer dat ik in Spanje zit en dat ik echt moet genieten van het moment, en dat doe ik ook zeker. Maar de tijd gaat zo snel!

Pfoe, waar was ik gebleven. Eline, oma en mama zaten in het vliegtuig! Die zijn eruit gekomen en we hebben echt een super leuk, gezellig en regenachtig weekend gehad. Dit laatste was natuurlijk wel jammer, want ik zit hier nu al een paar maanden en het had daarvoor nog nooit geregend, en toen ze weg gingen is het eigenlijk ook gestopt en is het ook nooit meer begonnen.
Maar desalniettemin, het was geweldig om die drie weer te zien!
Super leuk om m'n oma te laten zien wat ik hier aan het doen ben en waar ik helemaal los ga, en om met Eline natuurlijk alle barretjes te laten zien waar ik mij de helft van mijn kostbare tijd hier besteed.
Ik heb ze een rondleiding door de hele stad gegeven en we hebben allemaal leuke dingen gedaan. Zondag, toen ze weer vertrokken, stond eigenlijk voor iedereen daarvoor de toeristen-bus op de planning, maar oma is helaas thuis gebleven, die was ziek. Komt waarschijnlijk omdat ze die dag daarvoor gegeten heeft voor het vaderland.

En die weken daarop waren ook geweldig. Ik had een grote deadline voor school dus ik heb toch nog iets gedaan en uiteindelijk heb ik die deadline gehaald. Voor de rest is het steeds lekkerder weer hier en zit ik steeds vaker aan het strand. Afgelopen weekend was het hier 28 graden.

Dit weekend is mijn vader langs gekomen. We hebben het heel erg leuk gehad. Allemaal leuke dingen gedaan en ook hem heb ik de stad laten kennen, maar dan met een Go Car. Je hebt hier van die kleine golfkarretjes achtige dingen die je dan kan huren. Dit karretje bestuur je als een scooter, maar het heeft drie wielen en een GPS mevrouw erin. Die niet heel goed d'r best deed. Of wij, de familie Verkaik, kan heel weinig, of die GPS mevrouw wist gewoon niet waar ze het over had, want uiteindelijk belandden we in een hoeren buurt waar je U tegen zegt. Reden we daar in zo'n kanarie gele kar. Achteraf konden we er wel om lachen, maar toen was het niet heel grappig.
Vervolgens stonden we in een ( te drukke ) metro en kwamen er twee oude panfluiters aan, die zaten te duwen en te trekken en toen met de noorderzon vertrokken waren, samen met mijn vaders portemonnee. Nare ervaring.

Gisterenavond heb ik heerlijk gegeten op het balkon van mijn lovahlovah. Hij ging voor me koken, wat doe ik dat toch weer goed. Heel gezellig. Deze week ga ik research doen naar andere hotels, dus niet op kantoor maar de stad af naar andere vijf sterren hotels. Weer is wat anders.

Ik laat snel weer wat van me horen snoesjes! XXX